Thank God It's Over
Vanavond, op 1 december, wordt een 'Thank God It’s Over' party georganiseerd in Utrecht ter afsluiting van NaNoWriMo. Ik denk dat het voornamelijk bezocht zal worden door de deelnemers die hun doelstelling gehaald hebben, om in november een boek te schrijven van minstens vijftigduizend woorden. Ze zullen het hebben over de moeilijkheden die ze overwonnen hebben, de 'hell week' waar ze doorheen zijn gegaan en de mooie momenten die ze met hun personages beleeft hebben. Ook zullen ze het hebben over de plannen voor komend jaar. Dat ze hopen dat ze hun eerste herschrijving gedaan hebben voor hun volgende verjaardag, in 2020. Of dat ze het verhaal afgerond hebben voor de zomer. Want hoewel ze 50,000 woorden hebben geschreven, ligt er niet altijd een afgerond verhaal met een kop en een staart.
Ik zal er vanavond niet bij zijn. Niet omdat mijn verhaal na gisteravond niet verder reikt dan 16,284 woorden. Niet omdat ik niets te vertellen heb en ook niet omdat ik geen toekomstplannen heb op schrijfgebied. Ik ben er gewoon niet bij. Net zoals ik er niet bij was bij de Kick-Off party, een maand geleden, en dat ik geen write-ins bezocht heb in november. Ik mis nou eenmaal die drive om lotgenoten op te zoeken. Ik denk dat ik het te knus heb met mezelf.
Daarom deel ik mijn ervaringen nu met jou, de grote onbekende, magna ignotum. Ik kan je vertellen dat ik een heerlijke maand heb gehad, het was zalig om te schrijven. De momenten dat het moeilijk gaat, dat je het gevoel hebt dat je niet verder komt en in circels draait, zijn dan misschien niet fijn, ze zijn wel leerzaam. Dit trad op wanneer ik via 'show, dont’t tell' dingen probeer te beschrijven die ik zelf nooit meegemaakt heb. Ik vind het interessant om dit te onderzoeken en zo dicht mogelijk te komen bij werkelijkheid, dat het klopt. Dit soort perfectionisme is dodelijk tijdens NaNoWriMo.
Ik heb NaNoWriMo daarom als onnatuurlijk ervaren, doordat ik me gefocust heb op het produceren van grote hoeveelheden woorden en onderzoek (zoveel mogelijk) uitgesteld heb tot de herschrijfrondes. Ik heb voor mijn doen ook weinig teruggelezen en weinig gesleuteld aan zinnen. En ik merk dat het aanscherpen van taal en schrijfstijl juist een van de aspecten is, waar ik schrijfplezier uit haal. Bovendien hebben mijn teksten dit nodig, om de doodeenvoudige reden dat de zinnen die in mijn hoofd opborrelen en via mijn vingertoppen het toetsenbord bereiken, soms door een kleuter geschreven lijken.
Aan de andere kant: ik heb mooi wel ruim zestienduizend woorden geschreven in november. Ik schaam me bijna om te zeggen, maar ik denk dat ik afgelopen maand meer fictie geschreven heb dan in de rest van mijn leven. En misschien had ik wel het dubbele kunnen schrijven, als we niet half november een huis hadden gekocht, en ik in de tweede helft van november eigenlijk alleen nog bezig ben geweest met hypotheekaanvraag, bouwkundig onderzoek, onderzoek doen naar het realiseren van een uitbouw en een plan opstellen om ons huidige adres verkoopklaar te krijgen. Ook het kopen van een huis is dodelijk voor NaNoWriMo. Het is daarom ook best wel zuur, dat ik er afgelopen vrijdag achter kwam dat het realiseren van een uitbouw tegen het bestemmingsplan ingaat en ik de koop moet ontbinden.
Maar het schrijven smaakt naar meer. Ik wil dit verhaal afronden; ik denk dat hier wel een boek in zit. Daarmee bedoel ik een manuscript in de orde van grootte van 100,000 woorden, wat neerkomt op 250 tot 300 pagina’s. Mijn gemiddelde schrijfsnelheid ligt op duizend woorden op een dag, wanneer ik voltijds schrijf. Na 1 juli 2020 krijg ik weer de gelegenheid om me twee maanden lang volledig op schrijven te concentreren, en die wil ik pakken. Tot die tijd ga ik mijn prioriteit leggen bij onze verhuisplannen. Pas als ons huis verkoopklaar is, gun ik mezelf weer vrije tijd om aan het verhaal verder te schrijven. Ik wil ontdekken of ik het doorzettingsvermogen heb om een verhaal van deze omvang zodanig af te ronden, dat ik het naar een uitgever durf te sturen.
Voor al mijn nieuwsgierige lezers heb ik de ruwe eerste tien pagina’s van dit verhaal op deze website gepubliceerd in de categorie 'fragmenten'.